Dyrektor opolskiego zoo odszedł na emeryturę
Po 35 latach odszedł dziś na emeryturę dyrektor opolskiego ZOO Lesław Sobieraj. Pozostanie symbolem tego ogrodu, szefem, który wraz ze współpracownikami doprowadził do jego nieprawdopodobnego rozkwitu.
Najpierw, w latach 30. ubiegłego wieku, na Wyspie Bolko powstał hektarowy zwierzyniec, atrakcja miejscowego parku. W 1936 roku, ze względu na ogromną popularność tego miejsca, ówczesne władze miejskie udostępniły zoo publiczności, Początkowo w zwierzyńcu można było podziwiać sarny, bażanty i pawie, z czasem także egzotyczne ptaki. Przed wojną pojawiły się też antylopy, afrykańskie małpy i lwy.
W czasie II wojny światowej zwierzęta zostały wywiezione do Niemiec, a zniszczenia spowodowały likwidację obiektu. Dopiero w 1952 roku powstał Komitet Odbudowy Zwierzyńca w Opolu, którego staraniem 22 lipca 1953 roku ogród został ponownie otwarty. Zajmował powierzchnię 2,4 ha, klatki i wybiegi budowano w czynie społecznym, a kolekcję krajowych zwierząt wzbogacano o rzadkie i egzotyczne gatunki. Ogromnym sukcesem okazał się pierwszy w Polsce przychówek niedźwiedzi himalajskich i walabii Benetta.
W 1980 roku powiększono powierzchnię zoo do 19 ha, co stało się impulsem do dalszej rozbudowy, prowadzonej jednak w sposób prosty i tani, gdyż przypadła na okres kryzysu. W 1996 roku , już za czasów dyrektora Sobieraja, powstała nowa koncepcja modernizacji ogrodu, w myśl której zwierzęta z danych kontynentów miały być eksponowane na jednym obszarze ogrodu, w tak zwanych krainach zoogeograficznych.
W 1997 roku Ogrodowi groziła ponowna likwidacja, kiedy powódź tysiąclecia całkowicie zniszczyła jego teren i obiekty. W 1998 roku zoo odrodziło się po raz trzeci. Krok po kroku oddawano kolejne obiekty, budowane już według nowej koncepcji. Po raz pierwszy do Opola sprowadzono żyrafy, nosorożce, pandy rude, mrówkojady oraz różne gatunki małp i małpiatek. Specjalizacją ZOO stała się hodowla pazurkowców, lemurów i zwierząt kopytnych. W 2002 roku powstała żyrafiarnia, w 2005 – wybieg goryli, a w 2007 – basen z jedynymi wówczas w Polsce uchatkami kalifornijskimi. W 2011 roku oddano pawilon płazów – najbardziej zagrożonej wyginięciem gromady kręgowców, oraz nową żyrafiarnię, gdyż świetnie rozmnażającego się stada żyraf stary obiekt nie był w stanie pomieścić.
W 2023 roku powstało akwarium składające się z siedmiu zbiorników o łącznej pojemności 300 tysięcy litrów. Dwa z nich są wypełnione wodą słodką. Można tam podziwiać egzotyczne ryby żyjące w Amazonii i rzece Kongo. W pięciu kolejnych zbiornikach wypełnionych wodą słoną podziwiać można rafę koralową, mureny, ryby ławicowe, płaszczki i rekiny. Gatunki ryb znanych z naszych akwenów- szczupaki, sandacze, okonie i jesiotry, żyją w dodatkowym zbiorniku zewnętrznym. Akwarium powstało w ramach wspólnego projektu z partnerskim ogrodem zoologicznym w czeskim mieście Dvůr Králové, gdzie z kolei będą prezentowane zwierzęta żyjące nad wodą, m.in. flamingi, pingwiny, czy pelikany. Projekt otrzymał współfinansowanie ze środków unijnych.
Lista nowych zwierząt w opolskim zoo jest bardzo długa. Z czeskiego Zlina sprowadzono trzyletnią tygrysicę Ume, partnerkę dla tygrysa Diego (przywiezionego z Krakowa). Urodził się też samiec zebry równikowej. Jego matką jest samica urodzona w Opolu, a ojcem samiec, którzy przyjechał do nas z Norwegii. W naturze zebra równikowa zamieszkuje sawanny na wschodzie Afryki (Zambia, Demokratyczna Republika Konga, Tanzania, Kenia, Etiopia). Na świat przyszły nowe żyrafy Rothschilda. Rozbudowuje się stado flamingów. Z Poznania przyjechał Kim – samiec takina złocistego. Po kilkudniowej kwarantannie trafił na jeden wybieg z samicą takina – Dolores, sprowadzoną rok wcześniej z czeskiego Liberca. W europejskich ogrodach zoologicznych żyje około 60 przedstawicieli tego gatunku – wszystkie są objęte programem EEP – europejskim programem hodowli zwierząt zagrożonych wyginięciem. W naturze takiny złote żyją około 18 lat. Występują w górach Quinling w chińskiej prowincji Shaanxi. Ich liczebność wynosi ok. 5000 osobników i stale maleje, stąd tak ważna dla przetrwania takinów jest ich hodowla w ogrodach zoologicznych.
Z Drezna do Opola przyjechały z kolei jedne z najbardziej oryginalnych zwierząt – golce piaskowe. W naturze występują głównie na afrykańskich pustyniach w Etiopii, Kenii czy Somalii. Żyją nawet do 30 lat, co stanowi rekord długowieczności wśród gryzoni. Warto również wspomnieć, że golce piaskowe to zwierzęta wysoce odporne na wszelkie nowotwory. Dlaczego tak jest? To wciąż badają naukowcy. Podobnie jak brak u golców objawów menopauzy czy zmniejszenia sprawności mózgu ze względu na starzenie się.
Ryk lwów w opolskim zoo słychać od marca 2021 roku. Wtedy Atos i Portos – lwy angolskie – przybyły z gdańskiego zoo i zamieszkały w nowo wybudowanym pawilonie dużych kotów wspólnie z tygrysem Diego.
W Opolu na świat przyszedł żuraw mandżurski, to pierwszy taki przychówek w naszym zoo. Para żurawi o potomstwo starała się 5 lat.
Ze smutnych rzeczy odnotujmy natomiast śmierć jaguarzycy Bory. Miała 21 lat i była już prapraprababcią i jedną z najstarszych przedstawicielek swojego gatunku w europejskich ogrodach zoologicznych. Ostatnio wstrząsnęła opinia publiczną seria zgonów w stadzie kangurów.
Trzy lata temu redakcja „National Geographic” wyróżniła opolski ogród zoologiczny jako jeden z najpiękniejszych w Polsce. Ciągle rosnąca liczna zwiedzających zoo jest tego najlepszym potwierdzeniem.
