Jak się żyje osobom LGBTQiA+ na Opolszczyźnie?

W roku 2022 Polska po raz trzeci zajęła ostatnie miejsce w krajach Unii w rankingu ILGA-Europe porównującym ustawodawstwo i politykę praw człowieka wobec osób LGBT+.  Stowarzyszenie Tęczowe Opole przedstawiło właśnie raport dotyczący  traktowania osób o różnych orientacjach seksualnych i tożsamościach płciowych w regionie. Przygotowany internetowy kwestionariusz skutecznie wypełniło 357 osób rozmaitych orientacji seksualnych, w większości biseksualnej i panseksualnej (te ostatnie to o osoby odczuwające pociąg do wszystkich tożsamości płciowych).

Okazuje się, że 95 proc. badanych ujawniło swoją tożsamość seksualną i płciową przynajmniej w jednym środowisku, z tego 90 proc. zrobiło to wyłącznie przed najbliższymi i przyjaciółmi. Osoby LGBTQIA+  rzadziej  decydują się na coming-out w miejscu pracy i w szkole (zaledwie 36 proc.), przy czym miejsce zamieszkania nie gra roli w decyzji o ujawnieniu swoich preferencji seksualnych.

Jak kończy się coming-out? W grupach najbliższych przyjaciół ludzie osoby LGBTQIA+ mogą liczyć na wysoki stopień akceptacji (na 4,35 w skali d 1 do 5), co ciekawe, znacznie gorzej jest już z poczuciem akceptacji w rodzinie, gdzie wskaźnik ten wyniósł 2,9 pkt., czy w szkole lub na uczelni . Przed rodziną z grona osób LGBTQIA+ najczęściej swe seksualne preferencje ujawniają osoby heteroseksualne (70 proc.), wśród osób bi- lub panseksualnych robi to mniej niż połowa respondentów ( 47 proc.).

Wśród uczestników badania 3,6 proc. wychowuje dzieci, zaledwie 8 osób to rodzice biologiczni a 4 osoby to rodzice przysposobieni.

Ponad 75 proc. badanych ma w planie wyjazd z województwa opolskiego, w tym 40 procent do innego kraju. Szczególnie silna chęć wyjazdu jest u osób młodych, blisko 90 proc. ankietowanych w wieku do 25 lat ma zamiar wyjechać na stałe za granicę. Powody związane z brakiem akceptacji i doświadczaniem dyskryminacji deklaruje tylko co trzecia osoba LGBTQIA+, najczęściej powodem jest praca (58,6 proc.), sytuacja polityczna w kraju (53.8 proc.) czy sytuacja ekonomiczna (49,6 proc.).

Czy osobom niebinarnym dokucza poczucie samotności i mniejsza satysfakcja z życia – generalnie tak, jednak z wiekiem poczucie samotności maleje a satysfakcja rośnie. Przy czym ma tu także wpływ miejsce zamieszkania: najbardziej komfortowo czują się ankietowani w miastach powyżej 50 tysięcy mieszkańców.

Połowa badanych w ciągu ostatnich dwóch lat spotkała się w regionie z przypadkiem dyskryminacji związanej ze swą orientacją seksualną lub tożsamością płciową. To były głównie formy agresji słownej, słownego deprecjonowania. 2/3 badanych spotkało się z przypadkami nierównego traktowania. Aż 44 proc. badanych doświadczyło przemocy seksualnej , były to głównie zaczepki, dotykanie wbrew woli. Tu również ma znaczenie miejsce zamieszkania, w miastach powyżej 50 tysięcy tego rodzaju ekscesy zdarzały się rzadziej w porównaniu z mniejszymi miejscowościami. Agresorami są najczęściej osoby nieznane, w drugiej kolejności znajomi, najrzadziej rodzina.

Zdecydowana większość ( 90 proc) ankietowanych nigdzie nie zgłaszała przejawów dyskryminacji, których byli ofiarami. Powody są różne – najczęściej w ich ocenie zbyt błahe, ale również wynikające z niewiary w skuteczną pomoc policji.

Czego osoby LGBTQIA+ oczekiwałyby od otoczenia? Od władz najczęściej reakcji na przejawy homo i transfobii w miejscach publicznych i prowadzenia procedur antydyskryminacyjnych. Od władz lokalnych oczekują powołania pełnomocników do spraw równego traktowania, oraz przeprowadzania kampanii informacyjnych dotyczących osób LGBTQIA+. Wskazują też na potrzebę pomocy psychologicznej dla osób ze społeczności. Uczniowie i studenci wskazywali na potrzebę edukacji równościowej w szkołach i uczelniach. W zakładach pracy oczekiwaliby oprócz szkoleń antydyskryminacyjnych wprowadzenia jasnych procedur postępowania w wypadku dyskryminacji pracownik ze względu nas orientację i tożsamość  płciową.

Ponad połowa badanych wskazała na urzędy miasta jako ośrodki odpowiedzialne za prowadzenie działań antydyskryminacyjnych.

LGBTQIA+ – akronim ten dotyczy osób o różnych orientacjach seksualnych i tożsamościach, oraz cechach płciowych. Oznacza on kolejno: lesbijki, gejów, osoby biseksualne, transpłciowe, queerowe, interpłciowe i aseksualne, a także inne nieheteronormatywne osoby symbolizowane znakiem “+”