Leksykon Opolanek (4): Bergman – przełożona Szpitala św. Wojciecha

Karoline Margarethe Bergman (1825–1901) – franciszkanka szpitalna. Urodziła się 18 stycznia 1825 r. w Steinfeld (Dolna Saksonia). Należała do pierwszego pokolenia kandydatek, które wstąpiły do założonego w 1844 r. przez ojca Jana Krzysztofa Bernsmeyera Zgromadzenia Sióstr Pielęgniarek III Zakonu Regularnego św. Franciszka (franciszkanki szpitalne) w miejscowości Telgte (Nadrenia Północna-Westfalia).

Karolina przekroczyła próg klasztoru w lutym 1852 r., a habit zakonny przyjęła w październiku tegoż roku. W tym samym roku, jeszcze przed złożeniem ślubów zakonnych (1858 r.), zdecydowała się wyjechać do Opola, by objąć funkcję przełożonej Szpitala św. Wojciecha w Opolu. Szpital ten powstał z inicjatywy ówczesnego proboszcza opolskiej parafii pw. Świętego Krzyża – Karla Alojzego Gaertha. W tym celu ks. Gaerth kupił gmach dawnego klasztoru Dominikanów na opolskiej Górce.

Franciszkanki szpitalne, które już od kilku lat przebywały na Śląsku, miały w tym szpitalu pełnić funkcję personelu pomocniczego. Siostra Karolina, która po złożeniu ślubów przyjęła imię Margarethe (Małgorzata), pełniła swą funkcję przez prawie 50 lat (do śmierci w 1901 r.), przyczyniając się do prężnego rozwoju placówki.

Szczególne zasługi położyła w czasie wojny francusko-pruskiej (1870–1871), opiekując się rannymi i chorymi. W roku 1899, w 50-lecie powstania opolskiego Szpitala św. Wojciecha, została odznaczona Medalem Czerwonego Krzyża III klasy przez cesarza Wilhelma II. Zmarła 11 lutego 1901 r. w Opolu. Pochowana została na cmentarzu przy ul. Wrocławskiej (nagrobek na zdjęciu głównym).

Anna Pobóg-Lenartowicz

Cykl powstaje na podstawie książki „Leksykon opolanek” pod redakcją Anny Pobóg-Lenartowicz, Aleksandry Starczewskiej-Wojnar i Katarzyny Mazur-Kuleszy.