Polska Akademia Nauk opracowała rekomendacje zmian w systemie zdrowia
Eksperci Polskiej Akademii Nauk przygotowali cykl analiz dotyczących zmian w funkcjonowaniu polskiego systemu zdrowia publicznego. Projekt nosi nazwę Polskie Zdrowie 2.0 i jest efektem pracy kilkudziesięciu specjalistów nad dokumentami zawierającymi rekomendacje dotyczące różnych aspektów związanych ze zdrowiem, m.in. innowacji w medycynie czy mechanizmów finansowania systemu zdrowia.
Eksperci opracowali łącznie 14 analiz. Projekt pt. „Ocena wybranych elementów systemu zdrowia w Polsce w oparciu o dowody naukowe i dobre praktyki innych krajów – Polskie Zdrowie 2.0” (w skrócie Polskie Zdrowie 2.0 lub PZ 2.0) powstał z inicjatywy Komitetu Zdrowia Publicznego PAN. Naukowcy w Komitecie zaproponowali i koordynują działanie w projekcie, ale grupa autorów jest dużo szersza. Główną grupę docelową stanowią polscy politycy i politycy zdrowotni oraz opinie publiczna i dziennikarze. Sama inicjatywa jest realizowana w okresie przedwyborczego przygotowywania programów dotyczących systemu ochrony zdrowia w Polsce przez główne podmioty polityczne.
– Przez ostatnie trzy dekady kwestie zdrowotne podnoszone przez polityków odnosiły się przede wszystkim do cząstkowych spraw aktualnych medialnie. Ujawniło się to szczególnie w okresie pandemii COVID-19, kiedy to związek zakresu gospodarczych i społecznych ograniczeń z poziomem epidemicznych zagrożeń pozostawał całkowicie niejasny – mówi prof. Cezary Włodarczyk z KZP PAN, redaktor pierwszej z 14 przygotowanych policy briefs. – Wydaje się, że politycy i inni uczestnicy dyskusji o zdrowiu w Polsce mają jedynie ograniczony dostęp do wiedzy na temat standardów proponowanych np. w dokumentach WHO i Komisji Europejskiej. Skutkiem tego jest zawężony zakres przedstawianych rozwiązań – dodaje profesor.
Pierwsza z 14 pt. „Zasadnicze wzmocnienie zdrowia publicznego” opisuje system zdrowia publicznego w naszym kraju. Została ona sporządzona przez prof. Wojciecha Hanke, prof. Janusza Heitzmana, prof. Grzegorza Juszczyka, prof. Bolesława Samolińskiego, prof. Cezarego Włodarczyka (red.), prof. Bogdana Wojtyniaka oraz prof. Tomasza Zdrojewskiego.
Eksperci wskazują na niezbędną zmianę w ramach podejścia do zdrowia publicznego i prozdrowotnej polityki państwa w obrębie sześciu aspektów: prowadzenie polityki zdrowotnej i prozdrowotnej państwa w oparciu o dowody naukowe i dobre praktyki innych krajów, ze szczególnym uwzględnieniem reprezentatywnych danych epidemiologicznych i ekonomicznych (co pozwoli na ocenę gospodarczych i społecznych konsekwencji utraty zdrowia i niepełnosprawności); zintegrowanie medycyny naprawczej, zdrowia publicznego i polityki społecznej; stałe monitorowanie nierówności w zdrowiu, sytuacji zdrowotnej i społecznej grup szczególnie narażonych, w tym seniorów oraz zagrożeń środowiskowych; potraktowanie edukacji prozdrowotnej i zdrowia psychicznego jako priorytetu, szczególnie wśród dzieci, młodzieży i osób w wieku podeszłym; realizacja właściwej polityki informacyjnej i zbudowanie realnego przywództwa dla uzyskania zaufania społecznego niezbędnego do akceptacji polityki zdrowotnej państwa; zbudowanie nowoczesnego zinstytucjonalizowanego zaplecza eksperckiego dla badań naukowych oceniających efekty polityki zdrowotnej państwa oraz przygotowujących do ich wdrożenia.
W dokumencie jest przedstawiona jako tło sytuacja zdrowotna Polaków i zmiany zachodzące od początku lat 90-tych XX wieku. Eksperci zwracają uwagę na skutki pandemii, międzynarodowy kryzys polityczny oraz konflikt militarny, które to elementy ukazał faktyczny wpływ zdrowia na funkcjonowanie społeczeństwa i gospodarki.
Kolejne analizy będą publikowane w najbliższym czasie. Upublicznienie wszystkich ma nastąpić do końca kwietnia bieżącego roku.
fot. Polska Akademia Nauk
